Vervolg van Bamako naar Kita

Na onze missie waarvan we alleen het eten hebben gevonden, waren we zo moe dat we naar bed zijn gegaan....zeer tegen onze natuur in lagen we om 20u op bed!!!!

Maar helaas ook nu geen suc6 met slapen door de hitte. Heb uiteindelijk mn klamboe maar weggelegd want ik dacht dat ik er in bleef....gelukkig waren er geen muggen in de buurt!

Maandagochtend werden we half 8 opgehaald door Johan. (Dit werd iets later want hij stond in de file....;-)

Hij heeft ons laten kennismaken met zijn vrouw, Ramata en de 2 scholen.
En aan het einde van de ochtend is Johan meegegaan naar het busstation om ons op de goede bus te zetten.

Na een reis van 3,5 uur kwamen we aan in Kita!!! We werden toegeschreeuwd door vele jongens (iets van poes, poes, poes??? oid). Wat een chaotische toestand. Tijdens het wachten op de koffers zagen we ineens Cherif (voorzitter Coordination) en Laura (vrijwilligster Peacekorps) staan. Zij hebben een auto geregeld die ons naar onze family zou brengen waar we de komende dagen gaan verblijven.

Het was wel even een overgang, al die mensen om je heen en je verstaat er niks van....Gelukkig bleef Laura nog even om te vertalen. Ze nodigde ons uit om later mee te gaan naar een afscheidje van een andere vrijwilligster.
Maar niet voordat we onze (2e) Malinese namen kregen. Inge heet nu Safi Diabate en ik Sogona Sisokko.

(We hebben er niet bij verteld dat we in Bamako anders heten, nl.Inge Awa Coulibaly en ik Djeneba Keita....haha!)

Met Laura zijn we naar Hotel Relais gelopen om wat te drinken. Het was wel grappig dat nu net de stroom totaal was uitgevallen, het was pikdonker!!!! Je zag wel een super mooie sterrenhemel!


Toen we omvielen van vermoeiheid zijn we weer teruggegaan naar `huis`. Adama bleek ons al te zijn gaan zoeken omdat het onze eerste avond was en hij zich zorgen maakte...wat lief!

Wonder boven wonder hebben we goed geslapen, alleen niet heel erg lang.... Het begint voor 6u al te leven in het huis en dat gaat niet allemaal even zachtjes...en de moskee begint om half 6 te roepen....(niet dat we daar naar luisteren!)

De 1e ochtend was wat onwennig, we hadden erg veel trek en iedereen had al gegeten...hoe vraag je of je eten krijgt en hoe laat???
Gelukkig vroeg Adama zelf later wat we aten en toen is hij brood gaan halen. We hebben ook met hem NLse thee gedronken.

Om half 10 werden we door Issa Camara opgehaald voor een officieel rondje. We hebben dus de 2e vice-president van de Cercle de Kita ontmoet, de burgemeester, de secretaris oid, de prefect, huis van Cherif, huis van Issa. Al met al super saai. Het hoort erbij, maar echt gelukkig word ik er niet van...Vooral niet als je heel langzaam (Cherif loopt niet zo snel...) door een volle zon moet lopen terwijl je dorst en honger hebt...
Gelukkig was er even een stop bij Issa thuis en kregen we cola.
Daarna heeft hij ons keurig op het erf van Adama afgezet.

Omdat we erg veel honger hadden besloten we maar even gauw wat welf te gaan halen. Helaas was dat niet de bedoeling van de familie dus het duurde even voordat we konden eten.

Na het eten hebben we siesta gehouden, heerlijk even niks!

`s Avonds kwam Laura langs, Adama had haar uitgenodigd om te komen eten.
Wachten op het eten duurde erg lang. De familie eet eerst en daarna moet ons eten nog bereid worden....dit zorgt voor rammelende maagjes...

Gelukkig is het eten wel erg goed, ze halen alles uit de kast om het ons goed te laten smaken!