Mole National Park
Blijf op de hoogte en volg jesine
20 Maart 2016 | Ghana, Larabanga
Slechte nacht gehad…door de dunne het matras doet alles zeer, vroeg wakker en een haan vond het nodig om naast ons raam te blijven kraaien
Vanmorgen ontbeten met ….een omelet! En als extra’s vandaag: honing! Nog niet eerder gehad op deze reis. Waar je al niet gelukkig van kunt worden
De kapotte autoband hebben we afgeleverd in Tamale bij een pomp Daarna zijn we doorgereden naar Dagomba een dorpje naast Tamale. Dit is een authentiek dorp waar ze nog leven in ronde lemen hutjes verzameld rond een erf.
Maar het blijft vreemd om ineens bij wild vreemde mensen ‘neergezet’ te worden in een hutje. Je voelt je beschaamd om foto’s te nemen (terwijl je het ergens ook wel wilt doen). De hut zat vol wat oudere dames die tv aan het kijken waren. Ze wachten op een bruiloftsfeest wat ’s middags zou plaatsvinden. En iedereen had hiervoor z’n mooiste outfit aangetrokken.
Maar gelukkig zijn er altijd kinderen. Die willen graag op de foto. Bij de buurvrouw kregen we uitleg over Shea Butter. Eigenlijk hebben we hier geen uitleg meer nodig, want we kennen dit allebei uit Mali (daar het heet Buerre de Karite). Maar heb maar weer wat gekocht, ze hebben hun best ervoor gedaan. En je kunt het overal voor gebruiken: koken, als bodybutter, op wondjes, je kunt er de was mee doen etc.
Na het afscheid van alle kinderen zijn we weer terug gereden naar Tamale om de autoband op te halen. Die was klaar, maar moest alleen weer teruggeplaatst worden. Tijdens het wachten zaten wij gefascineerd te kijken naar een wat oudere man naast ons. Hij kreeg een manicure en pedicure….maar dan op een iets andere manier. Toen de oudere man klaar was dachten ze dat ik ook een manicure wilde … nee! De jongen achtervolgde me bijna tot in de auto…hahaha
En toen op weg naar Mole National Park. Dit ligt niet heel ver van Tamale, dus geen lange rit vandaag.
Bij aankomst moeten we nog even wachten voordat onze kamer klaar is, dus hebben we eerst van het uitzicht genoten. Het was wel een vreemde overgang. Kom je vanuit een dorp waar mensen op de authentieke manier leven ineens terecht in een hotel waar blanke mensen met een drankje op ligbedden naast een zwembad liggen/zitten, te zonnen ed…waar zijn we nou weer in terecht gekomen? Ineens spot ik Ardon. Dit is een Nederlandse jongen die we in Wli ook al waren tegen gekomen. Hij is met TroTro’s vanuit Wli naar hier gekomen. Dat heeft hem veel tijd gekost…incl stoelen afkopen om de TroTro maar eerder te laten vertrekken. Hij heeft ook nog geprobeerd om James te vragen of hij hem en 3 andere NLse meiden naar het vliegveld zou willen brengen voor een xx- bedrag. Maar onze James zou met ons meegaan met de drive-safari dus dat plan ging niet door. Nu moesten ze alsnog een dure taxi regelen…jammer joh!;-)
Vanaf het terras heb je een prachtig uitzicht op het park wat beneden ligt. (Het hotel ligt op een verhoging/heuvel.) In de waterpoel beneden konden we onze eerste drie olifanten spotten, al zaten ze wel verstopt achter bomen…Maar ze zijn er dus wel!
Na lang wachten op de lunch (volgende keer maar eerder bestellen) toch nog even kunnen opfrissen in de kamer voordat we op safari gingen. De kamer was een hele balzaal met drie losse bedden! En een koelkast!
Om 15.30u gingen we in onze eigen auto met een ranger (incl geweer) op pad. Heel benieuwd of we wild zouden gaan tegen komen... Jasper (van het guesthouse in Tamale) was een aantal dagen eerder hier geweest en had geen olifant gezien!!
Zijn we net onderweg (zo leek het iig) zien we ineens onze eerste olifant! Loopt gewoon langs het pad en staat even later een boom omver te halen. Van de ranger mogen we uit de auto om hem van dichterbij te bekijken, het stuk stond vol met bomen. Wij dus met de ranger naar die olifant toe (minimale afstand tot wild is altijd nog 50m, want ze zijn en blijven wild). Gaat het beest ineens flink met zn oren wapperen, en niet op een vriendelijke manier. Toen hij onze richting op kwam moesten we van de ranger achter hem gaan staan. Nou toen had ik wel even een adrenaline-kickje…Volgens de ranger zat deze olifant niet op onze aanwezigheid te wachten, dus zijn we maar weer voorzichtig terug gelopen naar de auto…liever geen echte aanvaring met een olifant! ;-)
De rest van de rit nog verschillende soorten antilopen, wrattenzwijnen, baviaan en een ijsvogel gezien. Wat een goed begin van onze drie dagen in dit park!
Bij het informatie centrum stonden wat kleine wrattenzwijntjes te eten, zo schattig die kleine Pumbaa’s.
Om af te koelen van ons eerste ‘wild-avontuur’ zijn we in het zwembad gesprongen. Heerlijk, al moet je niet de bodem willen zien…ik geloof niet dat het zwembad vaak wordt schoongemaakt ;-)
Na terugkomst in onze kamer bleek het water te zijn afgesloten…gelukkig stonden er wel drie emmers gevuld met water klaar. Dan maar een bucket-shower!
Dag 11
Vanmorgen doen we een walking-safari op zoek naar olifanten. Ook deze begint om 7u en duurt 2 uur. James is ook mee en een andere Franse? man is bij ons aangesloten. (Hij heeft tijdens de hele 2u alleen zijn naam gezegd, verder geen woord…vreemd!) Ook dezelfde ranger van gister loopt mee.
Vanaf de weg gaan we ineens door de struiken heen. Je zagt hier veel sporen van antilopen en keutels. Na een tijdje lopen hoor ik ineens een geluid en zie de ranger een heuveltje opkijken, staat er ineens bovenop een olifant! Jippie!
Wij de heuvel op lopen, maar die olifant loopt ondertussen ook weer door de andere kant van de heuvel af…vanaf nu hadden we een een super uitzicht op zn kont in ieder geval. Wij het beest achtervolgen tot we op een vlakte komen… staan daar ineens nog 6! Olifanten!!! Zo gaaf! Echt heel veel deden ze niet, zichzelf met modder besmeuren, een beetje wapperen met de oren voor verkoeling en met zn allen in een cirkel staan. Maar wel cool om zo dichtbij te kunnen komen!
Ondertussen komen ook de jeeps van de drive-safari aan om de olifanten te bekijken, werd nog soort van druk.
Wij zijn nog even verder gelopen naar de waterpoel (die je vanuit het hotel ziet). Hier oa een havik en krokodillen gespot. En toen waren de 2u alweer voorbij, maar we hebben morgen nog een dag!
Bij het hotel hebben we nog een duik genomen in het zwembad. Hier hebben we Verena een Duitse vrijwilligster en twee Ghanezen leren kennen. Een van de twee kon niet zwemmen en bleef heel angstig aan de rand van het zwembad in het ondiepe staan. Later durfde hij zich met hulp te laten drijven…wat een overwinning haha! Ghanezen houden niet van zwemmen, leren het ook niet…behalve James, die kan heel goed zwemmen!
De lunch voor straks ook al bestelt, dan hoeven we hopelijk minder lang te wachten. En dat was ook zo! Door de warmte had ik helaas weinig trek. Maar omdat het lokaal eten was; gekookte yam, guinea fowl (een soort parelhoen/kip) en saus toch maar wat proberen te eten. Helaas viel het niet zo goed…
’s Middags zouden we nog een dorpje in de buurt bezoeken, maar nu was het nog te warm. Om 15u even naar buiten geweest om bij het informatie centre te kijken in de shop. Ook nog even de olifanten bekeken die heerlijk in de waterpoel beneden lagen. Hierna werd het me echt even te veel, het was zo warm! Ben naar de kamer gegaan en heb niks meer gedaan. Rond 16u kwam James nog even langs, ook hij zei dat het te warm was om iets te doen, dus dan maar binnen blijven. Vond ik helemaal niet erg op dit moment!
Om een uur of half 6 begon het ineens hard te waaien. Omdat dit vaak betekend dat het gaat regenen zijn we maar richting het restaurant gegaan. En inderdaad even later begon het te regenen incl onweer en bliksem! Wel geweldig mooi om te zien! Het bleef ook nog lang door onweren en bliksemen.
Het eten heb ik maar gehouden bij alleen ananas…kon echt niks anders naar binnen krijgen…
Dag 12
Na een onrustige nacht werd ik om 5.35u wakker…dussss…heb maar een tabletje ingenomen zodat ik vandaag misschien nog iets kan doen.
Na het ontbijt zijn we richting Mognori gereden. Dit is een eco-dorp in Mole park. Ik vind het alleen weinig eco hebben. Misschien verbouwen ze wel duurzaam, maar overal ligt plastic en ander afval…en dan staat er voor elk erf nog wel een grote groene afvalbak!! Geen idee waar ze die voor gebruiken…
Na navraag werd er vertelt dat het afval wel eens wordt verzameld en dan in brand wordt gestoken…heel eco –verantwoord…NOT! Dit zou in NL geen eco-stempel krijgen!
Wat wel anders is aan dit dorp is dat er op de buitenkant van de lemen huisjes allemaal patronen en tekeningen staan. Dit heb ik niet eerder gezien. Onze gids legde uit dat dit in het verleden werd gebruikt om te weten wanneer je jarig was. Bij je geboorte werd het genoteerd en dan elke dan/maand/jaar werd iets anders eraan toegevoegd. Zo wist men wanneer hij/zij jarig was.
En ook in dit dorp kregen we Shea Butter te zien, en ook nu maar wat gekocht.
We kregen ook nog de vraag of we de chief konden helpen, hij had erg veel last van zijn tand/gebit. Hebben we geen verstand van, sorry geen medische achtergrond…
Een gehandicapt meisje uit het dorp kreeg een nieuwe outfit van James…ze was helemaal blij! Leuk om te zien.
Omdat het inmiddels wel weer redelijk met me ging zijn we doorgereden naar Larabanga. Hier staat de oudste Moskee (hier genoemd: Moks) van Ghana uit de 15e eeuw. Na een praatje van 5 minuten liepen we er een rondje omheen en toen was het klaar…mochten we niet eens naar binnen! En daar betaal je dan entree voor??? Ook vragen ze je om een boek te tekenen en daarin te noteren wat je doneert aan de school van de moks. Nu had James ons al vertelt dat je geen geld moest geven aan de school, want ze krijgen gewoon staatsteun. Hebben we dus ook niet gedaan, maar het wordt je wel erg opgedrongen…niet prettig!
Terug bij de auto vraagt onze ‘gids’ alsnog om een tip…voor wat? Het was het ‘entree’ geld niet eens waard laat staan een tip...om van hem af te zijn toch maar wat gegeven, maar wat een afzetterij! Geen aanrader om heen te gaan!
De rest van de ochtend/begin middag op onze kamer gebleven om een boek te lezen, het is weer eens te warm buiten.
Om 15.30u hebben we met onze eigen auto, James en een ranger weer een drive-safari gedaan. En deze keer hebben we zoveel wild gezien! Alle antilopen die in het park voorkomen, 2 olifanten, apen, vogels en wrattenzwijnen. Het leek bijna wel alsof ze voor ons werden neergezet! Heel bijzonder!
Terug naar het hotel werd de lucht weer donker en begon het weer te waaien. Uiteindelijk heeft het niet geregend, maar wel weer geonweerd.
Met het eten had ik een halve portie rijst met red fish besteld, je krijgt hier hele grote porties. Maar zelfs de halve kreeg ik niet op…de serveerster was teleurgesteld hahaha Ze kunnen de porties volgens mij beter kleiner maken, zonde wat er allemaal terug gaat naar de keuken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley