Amedzofe - Wli
Blijf op de hoogte en volg jesine
14 Maart 2016 | Ghana, Hohoe
Dag 5: Amedzofe- Liati Wote - Wli
Vanmorgen was het plan dat we de Mt. Gemi op gaan wandelen. Dit hadden we gister door het slechte weer niet kunnen doen.
Om 7u hadden we afgesproken dat het ontbijt klaar zou staan. Staan we iets voor zeven klaar om naar het terras te gaan, begint het weer te regenen! Het zag er ook niet uit alsof het snel zou ophouden met regenen...daar gingen onze wandelplannen...Hebben er maar het beste van gemaakt op het terras. Bleek ook niemand aanwezig te zijn voor ons ontbijt, afwachten dus totdat er iemand kwam.
Om half acht kwam James naar boven, vroeg of we al ontbijt hadden gehad. Nou nee, er is hier niemand! Waarschijnlijk werd er iemand uit z'n bed getrokken want een half uur later kregen we dan toch onze omelet, wat brood en thee.
En toen richting Wli. Onderweg hadden we een stop bij Tafi Atome een monkey sanctuary. Hier leven 5 apenfamilies bestaande uit zo'n 60-80 Mona-apen. Je kunt met een gids het bos in om ze bananen te voeren, de gids maakt onderweg een bepaald geluid om ze te lokken. Het lukt niet altijd omdat ze ver in het bos kunnen zitten. Even dachten we dat we de apen niet meer gingen zien, maar ineens sprong er een aap in een boom naast ons. Binnen enkele seconden konden we meerdere aapjes ontdekken in alle bomen. De leider kreeg de eerste bananen en daarna mochten ook de kleinere komen eten. Ze springen letterlijk op je! Gelukkig zijn ze nog wel zo wild dat ze niet in je tas oid gaan zitten zoals in de Apenheul.
Vervolgens hadden we een stop bij Liati Wote. Hier is de hoogste berg van Ghana, 885 m hoog. Vanaf de top kun je Togo en het Voltameer zien liggen. Ondanks dat het al vrij warm (rond 11.30u) was zijn we toch met de tocht omhoog begonnen. Helaas ging het recht omhoog, wat er bij ons voor zorgde dat de warmte na een half uur naar ons hoofd steeg en we niet verder konden ivm duizelingen.
Tijdstip was te laat en de klim te zwaar voor nu. Gelukkig was er nog een ander pad wat recht toe rechtaan zou leiden naar een waterval. Dan dat maar proberen!
Dit pad bleek ook wel op en neer te gaan, maar ging niet zo continu steil omhoog als de ander. We zijn dus wel bij de Tagbo Falls uitgekomen. Onderweg had de lokale gids een papaya (pow-pow) geplukt en die hebben we lekker opgegeten bij de waterval. Heerlijk relaxed!
Het laatste stuk ging weer verder over een onverharde weg, dus hobbel de bobbel...richting Wli!
Dit plaatsje is een beetje het einde van de wereld. De weg eindigt met de grenspost naar Togo.
Ons hotel Water Heights is in vergelijking met de andere dagen erg luxe. De bedden waren netjes en opgemaakt, een stukje zeep en toiletpapier in de badkamer en er lag zelfs een handdoek klaar! Waar je al niet blij van wordt... !
Nog even een rondje gemaakt en even bij een ander hotel gekeken. Hier slapen ze ook vaak met onze reisorganisatie, maar ze hadden deze week een waterprobleem en konden geen gasten ontvangen. Later bleek ook dat ze op dinsdag standaard een 'Ruhe Tag' (het is een Duits echtpaar) hebben en dan sowieso geen gasten ontvangen...we hebben even wat gedronken met een uitzicht op een waterval in de verte. Die gaan we morgen van dichtbij bekijken.
s Avonds hebben we ons in het hotel ondergedompeld in de Ghanese keuken. Samen twee gerechten besteld, RedRed en Banku met vis en Fresh Peppers. Nou de Banku is een homp zeer plakkerige deeg wat niet echt smakelijk is. Met het peper/tomaten-prutje is het nog wel te doen, maar lekker...nou nee. De vis was wel goed te doen, maar de RedRed was wel favoriet! Witte bonen in een soort chili-zonder carne met bakbananen (plantain). Verrassend lekker!
Na het eten bleken we ineens niet de enige Nederlanders te zijn in het hotel. Zitten we zomaar nog even door te praten met twee andere Nederlandse gasten over hoe we Ghana allemaal beleven. Tot nu toe waren we nog maar weinig blanke mensen tegen gekomen, en er zat ook nog een Duits stelletje. Bizar dat je dan op deze plek samenkomt...
Dag 6 Wli
Vandaag mochten we uitslapen, want we zouden pas om 9u vertrekken.
Maar helaas kunnen we niet meer uitslapen. Elke ochtend worden we wel ergens tussen 5.30-6.30u wakker. Mensen die mij kennen weten dat dit niks voor mij is! ;-)
Maar goed, alles maar een beetje rustig aan gedaan.
Vandaag staan de Agumatsa Falls op het programma. Je hebt twee routes, de Upper en Lower Falls. Naar de Upper Falls moet je weer een soort berggeit spelen want dit gaat recht tegen de berg op (2-4u lang). Na onze ervaring van gister was de keuze makkelijk gemaakt. In deze temperaturen gaan wij dat niet doen!
Het pad naar de Lower Falls was zeer makkelijk te doen. En vandaag ging James (onze chauffeur/gids) ook mee, hij had zin om te zwemmen bij de waterval.
Wat een mooi plekje was ook deze waterval! Omdat we bijtijds waren vertrokken hadden we de waterval voor 'onszelf'. Pas toen wij weggingen kwamen er ineens andere groepen aan.
Heerlijk wat gezwommen en onder de waterval gezeten en van het uitzicht op de rotsen met vleermuizen genoten...Idyllisch bijna.
Bij het toerist centre hebben we in een nieuwe toko wat gegeten uit de lokale keuken. We vragen nu maar steeds wat het menu van de dag is of wat ze ons kunnen aanbevelen. Anders is het of niet in huis of je moet heel lang wachten op je eten. Ons eten stond dan ook binnen 10 minuten op tafel! Daar worden we blij van!
Ook kregen we nog mango/ananas gratis omdat we er zo oververhit uitzagen...we zaten dan ook weg te smelten onder een tent...
Ineens stonden er twee niet Ghanees uitziende jongens voor onze neus. Ze hadden een vragenlijst en wilden graag dat we deze invulden. Bleken ze van de Hogeschool van Amsterdam te zijn! Wij dus...je mag ook gewoon in het Nederlands praten hoor!
Ze doen drie maanden lang onderzoek in Wli en willen daarna aanbevelingen doen aan het dorp om het voor toeristen nog aantrekkelijker te maken. Hopelijk kunnen ze wat met hun vragenlijsten en doen ze hier ook daadwerkelijk iets met hun aanbevelingen....en dat waren dus nog twee Nederlanders in dit dorp...bizar gewoon!
Na het eten hebben we nog wat souvenir winkeltjes bekeken. De spulletjes waren echt wel heel leuk, dus is er wat meegegaan voor in de koffers!
In het hotel even wat uitgerust voordat we weer wat actie kunnen ondernemen. Vandaag is de gevoelstemperatuur rond de 45 graden...best wel heet! Vooral omdat de luchtvochtigheid ook erg hoog is.
Even na drieën wilden we een rondje lopen naar de grenspost met Togo. Was niet een heel goed plan...veel te heet! Je zag bijna niemand op straat, iedereen zat binnen of onder een boom in de schaduw. Maar nee wij lopen natuurlijk stug door...domme blanken. We hoorden later van onze gids dat ze ons sowieso wel vreemd vinden omdat we in hun ogen in Togolese kleding lopen en wit zijn...en dat is heel vreemd...(onze kleding komt uit Mali, maar dat weten ze hier natuurlijk niet).
Na de volgende break zijn we nog een rondje door Wli gelopen met James. Inmiddels was het erg gaan waaien en kwam er een donkere lucht aan...regen!? In het dorp was ook overal de stroom uitgevallen, dus het was opvallend stil. Anders hoor je overal wel muziek om je heen. Nu waren de mensen een beetje doelloos op straat aan het hangen, al lijken ze dat merendeel van de dag ook te doen.
Al lopend was het in de lucht aan het onweren, de lucht zelf was ook apart van kleur. Heel mooi!
Bij terugkomst in het hotel was de elektriciteit nog steeds afwezig, dus werden er olielampen neergezet. Ze waren wel met een andere generator bezig, dus de stroom liet nog even op zich wachten. Wel alvast ons avondeten doorgegeven en dat was weer snel klaar!
Hebben maar weer gekozen voor de RedRed, dit was ons gisteren goed bevallen! En ook nu was het weer zeer goed te doen!
Vanmorgen was het plan dat we de Mt. Gemi op gaan wandelen. Dit hadden we gister door het slechte weer niet kunnen doen.
Om 7u hadden we afgesproken dat het ontbijt klaar zou staan. Staan we iets voor zeven klaar om naar het terras te gaan, begint het weer te regenen! Het zag er ook niet uit alsof het snel zou ophouden met regenen...daar gingen onze wandelplannen...Hebben er maar het beste van gemaakt op het terras. Bleek ook niemand aanwezig te zijn voor ons ontbijt, afwachten dus totdat er iemand kwam.
Om half acht kwam James naar boven, vroeg of we al ontbijt hadden gehad. Nou nee, er is hier niemand! Waarschijnlijk werd er iemand uit z'n bed getrokken want een half uur later kregen we dan toch onze omelet, wat brood en thee.
En toen richting Wli. Onderweg hadden we een stop bij Tafi Atome een monkey sanctuary. Hier leven 5 apenfamilies bestaande uit zo'n 60-80 Mona-apen. Je kunt met een gids het bos in om ze bananen te voeren, de gids maakt onderweg een bepaald geluid om ze te lokken. Het lukt niet altijd omdat ze ver in het bos kunnen zitten. Even dachten we dat we de apen niet meer gingen zien, maar ineens sprong er een aap in een boom naast ons. Binnen enkele seconden konden we meerdere aapjes ontdekken in alle bomen. De leider kreeg de eerste bananen en daarna mochten ook de kleinere komen eten. Ze springen letterlijk op je! Gelukkig zijn ze nog wel zo wild dat ze niet in je tas oid gaan zitten zoals in de Apenheul.
Vervolgens hadden we een stop bij Liati Wote. Hier is de hoogste berg van Ghana, 885 m hoog. Vanaf de top kun je Togo en het Voltameer zien liggen. Ondanks dat het al vrij warm (rond 11.30u) was zijn we toch met de tocht omhoog begonnen. Helaas ging het recht omhoog, wat er bij ons voor zorgde dat de warmte na een half uur naar ons hoofd steeg en we niet verder konden ivm duizelingen.
Tijdstip was te laat en de klim te zwaar voor nu. Gelukkig was er nog een ander pad wat recht toe rechtaan zou leiden naar een waterval. Dan dat maar proberen!
Dit pad bleek ook wel op en neer te gaan, maar ging niet zo continu steil omhoog als de ander. We zijn dus wel bij de Tagbo Falls uitgekomen. Onderweg had de lokale gids een papaya (pow-pow) geplukt en die hebben we lekker opgegeten bij de waterval. Heerlijk relaxed!
Het laatste stuk ging weer verder over een onverharde weg, dus hobbel de bobbel...richting Wli!
Dit plaatsje is een beetje het einde van de wereld. De weg eindigt met de grenspost naar Togo.
Ons hotel Water Heights is in vergelijking met de andere dagen erg luxe. De bedden waren netjes en opgemaakt, een stukje zeep en toiletpapier in de badkamer en er lag zelfs een handdoek klaar! Waar je al niet blij van wordt... !
Nog even een rondje gemaakt en even bij een ander hotel gekeken. Hier slapen ze ook vaak met onze reisorganisatie, maar ze hadden deze week een waterprobleem en konden geen gasten ontvangen. Later bleek ook dat ze op dinsdag standaard een 'Ruhe Tag' (het is een Duits echtpaar) hebben en dan sowieso geen gasten ontvangen...we hebben even wat gedronken met een uitzicht op een waterval in de verte. Die gaan we morgen van dichtbij bekijken.
s Avonds hebben we ons in het hotel ondergedompeld in de Ghanese keuken. Samen twee gerechten besteld, RedRed en Banku met vis en Fresh Peppers. Nou de Banku is een homp zeer plakkerige deeg wat niet echt smakelijk is. Met het peper/tomaten-prutje is het nog wel te doen, maar lekker...nou nee. De vis was wel goed te doen, maar de RedRed was wel favoriet! Witte bonen in een soort chili-zonder carne met bakbananen (plantain). Verrassend lekker!
Na het eten bleken we ineens niet de enige Nederlanders te zijn in het hotel. Zitten we zomaar nog even door te praten met twee andere Nederlandse gasten over hoe we Ghana allemaal beleven. Tot nu toe waren we nog maar weinig blanke mensen tegen gekomen, en er zat ook nog een Duits stelletje. Bizar dat je dan op deze plek samenkomt...
Dag 6 Wli
Vandaag mochten we uitslapen, want we zouden pas om 9u vertrekken.
Maar helaas kunnen we niet meer uitslapen. Elke ochtend worden we wel ergens tussen 5.30-6.30u wakker. Mensen die mij kennen weten dat dit niks voor mij is! ;-)
Maar goed, alles maar een beetje rustig aan gedaan.
Vandaag staan de Agumatsa Falls op het programma. Je hebt twee routes, de Upper en Lower Falls. Naar de Upper Falls moet je weer een soort berggeit spelen want dit gaat recht tegen de berg op (2-4u lang). Na onze ervaring van gister was de keuze makkelijk gemaakt. In deze temperaturen gaan wij dat niet doen!
Het pad naar de Lower Falls was zeer makkelijk te doen. En vandaag ging James (onze chauffeur/gids) ook mee, hij had zin om te zwemmen bij de waterval.
Wat een mooi plekje was ook deze waterval! Omdat we bijtijds waren vertrokken hadden we de waterval voor 'onszelf'. Pas toen wij weggingen kwamen er ineens andere groepen aan.
Heerlijk wat gezwommen en onder de waterval gezeten en van het uitzicht op de rotsen met vleermuizen genoten...Idyllisch bijna.
Bij het toerist centre hebben we in een nieuwe toko wat gegeten uit de lokale keuken. We vragen nu maar steeds wat het menu van de dag is of wat ze ons kunnen aanbevelen. Anders is het of niet in huis of je moet heel lang wachten op je eten. Ons eten stond dan ook binnen 10 minuten op tafel! Daar worden we blij van!
Ook kregen we nog mango/ananas gratis omdat we er zo oververhit uitzagen...we zaten dan ook weg te smelten onder een tent...
Ineens stonden er twee niet Ghanees uitziende jongens voor onze neus. Ze hadden een vragenlijst en wilden graag dat we deze invulden. Bleken ze van de Hogeschool van Amsterdam te zijn! Wij dus...je mag ook gewoon in het Nederlands praten hoor!
Ze doen drie maanden lang onderzoek in Wli en willen daarna aanbevelingen doen aan het dorp om het voor toeristen nog aantrekkelijker te maken. Hopelijk kunnen ze wat met hun vragenlijsten en doen ze hier ook daadwerkelijk iets met hun aanbevelingen....en dat waren dus nog twee Nederlanders in dit dorp...bizar gewoon!
Na het eten hebben we nog wat souvenir winkeltjes bekeken. De spulletjes waren echt wel heel leuk, dus is er wat meegegaan voor in de koffers!
In het hotel even wat uitgerust voordat we weer wat actie kunnen ondernemen. Vandaag is de gevoelstemperatuur rond de 45 graden...best wel heet! Vooral omdat de luchtvochtigheid ook erg hoog is.
Even na drieën wilden we een rondje lopen naar de grenspost met Togo. Was niet een heel goed plan...veel te heet! Je zag bijna niemand op straat, iedereen zat binnen of onder een boom in de schaduw. Maar nee wij lopen natuurlijk stug door...domme blanken. We hoorden later van onze gids dat ze ons sowieso wel vreemd vinden omdat we in hun ogen in Togolese kleding lopen en wit zijn...en dat is heel vreemd...(onze kleding komt uit Mali, maar dat weten ze hier natuurlijk niet).
Na de volgende break zijn we nog een rondje door Wli gelopen met James. Inmiddels was het erg gaan waaien en kwam er een donkere lucht aan...regen!? In het dorp was ook overal de stroom uitgevallen, dus het was opvallend stil. Anders hoor je overal wel muziek om je heen. Nu waren de mensen een beetje doelloos op straat aan het hangen, al lijken ze dat merendeel van de dag ook te doen.
Al lopend was het in de lucht aan het onweren, de lucht zelf was ook apart van kleur. Heel mooi!
Bij terugkomst in het hotel was de elektriciteit nog steeds afwezig, dus werden er olielampen neergezet. Ze waren wel met een andere generator bezig, dus de stroom liet nog even op zich wachten. Wel alvast ons avondeten doorgegeven en dat was weer snel klaar!
Hebben maar weer gekozen voor de RedRed, dit was ons gisteren goed bevallen! En ook nu was het weer zeer goed te doen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
